Kadry w sercu zapisane.

 Poniedziałek...

ten pierwszy po urlopie, ten na który zwykle najmniej się czeka ja próbuję oswoić..

Mam to szczęście, że poniedziałki zaczynam nieco później. Odprowadzam dzieci i mam jeszcze chwilkę dla siebie..mam już wypracowaną rutynę tego dnia i dobrze mi z nią. Jest czas na ciszę, jest czas na refleksję, planowanie i przygotowanie do pracy. Nie jest mi łatwo wrócić znowu w ten wir, ale dzisiaj skupiam się na wdzięczności, na tym co otrzymałam od tych ferii, kiedy mieliśmy czas na niespieszne poranki, na późniejsze śniadania i życie w zgodzie z własnymi potrzebami.

Chcę zapamiętać jak najwięcej i choć niewiele było okazji do wychodzenia z domu, to chcę pamiętać ile radości nam to sprawiało..

Jak cieszyły wielkie i małe odkrycia.. że po jaskinowych podbojach kurtka Krystyny niemiłosiernie się skurczyła w praniu i czas na nową..nic nam nie straszne..

Swoją drogą gdyby ktoś z sąsiadów szukał, to moje dzieci znalazły w trawie na podwórku dwa maleńkie kubeczki, koniecznie chciały przygotować plakaty o znalezisku, by poszukać właściciela, jednak jeden z nich wypadł nieszczęśliwie z ręki i chyba nie muszę pisać jaki był smutek...w razie czego drugi czeka bezpiecznie na właściciela..

Było jeszcze troszkę smutków, że lasu naszego ubywa i ubywa...

Ale dzisiaj nie ma miejsca na smuteczki, dzisiaj doceniamy to co mamy i cieszymy się... a te feryjne chwile niech zapiszą się w kadrach naszego serca..

Wspaniałe zakończenie ferii przygotowane przez najstarsze dziecię..

Wieczorne szykowanie się na wielki powrót było tak emocjonujące, że ciężko było nam wszystkim zasnąć..

A dzisiaj z rana czas na chwilkę, na oddech przed tym szaleństwem..

I zostawiam Was i siebie ze słowem, które przed chwilką wylosowałam. Boże krówki to wyjątkowy prezent od wyjątkowych osób..

Myślę, że cytat idealnie pasuje do nowego tygodnia, nowego semestru, nowego.....po prostu nowego, które codziennie nadchodzi.

Do napisania Kochani!